Herken je dit?

​

Hoe moet je verder leven nu je zeker weet dat je geen kinderen krijgt? Je hebt veel lieve mensen om je heen en toch voel jij je alleen. De buitenwereld ziet een sterke vrouw en jouw hele wereld is ingestort. 

​

Je staat in de rij voor de kassa. De vrouw voor je draait zich om en kijkt je stralend aan en lacht naar je. Je perst er een glimlach uit en probeert niet te staren naar haar zwangere buik waar beschermend haar hand op ligt. Nee, niet hier, Niet midden in de supermarkt. De tranen prikken in je ogen. Waarom krijgt iedereen een kind en jij niet? 

​

Je komt thuis, leuk er is post! Je opent de envelop en voelt de grond onder je voeten verdwijnen. Is je vriendin nu ook al zwanger? Nee toch!? Ze wilde toch geen kinderen? Kon ze dat niet persoonlijk vertellen? Wilde ze daarom niet afspreken? De uitnodiging voor de gender reveal party valt op de grond, je tranen laat je gaan. Je voelt een steek van jaloezie en meteen daarna voel je je schuldig. Ja, je gunt het iedereen van harte. Echt! Maar dit is ook jouw diepste wens. Het is gewoon niet eerlijk.

​

Je verstopt je onder je dekentje op de bank. Je hebt het gevoel dat je hebt gefaald nu je geen moeder bent geworden. Wat heb je verkeerd gedaan? Waar heb je dit aan verdiend? Had je andere keuzes moeten maken? Je voelt je boos, verdrietig en schuldig. Je schaamt je. Wie ben jij nu nog als mens? Als vrouw zonder kinderen? 

​

Je bent op visite bij je broer. Samen kijk je naar zijn spelende kinderen. Ze lijken op jou. Hoe zouden jouw kinderen eruit hebben gezien? Je zucht. “Waarom doe je geen adoptie?΅ vraagt je broer. Je zucht nog dieper, snapt dan niemand hoe stom deze vraag is en dat je dit al 100 keer hebt gehoord? 

​

Ook al zegt je vriendin dat er niets zal veranderen tussen jullie als ze straks mama is, jij weet wel beter. Straks heeft ze geen tijd meer voor een spontaan drankje. Om af te spreken zit ze vast aan de tijden van haar gezin. Logisch. Maar jij trekt aan het kortste eind. Jouw leven ziet er zo anders uit. Echt begrijpen doe je elkaar straks niet meer, ook al doe je allebei nog zo je best. 

Je bent niet alleen geen moeder geworden, het dringt langzaam maar zeker tot je door dat dit een heel ander leven betekent. Alles verandert. Je vriendschappen, je rol in je familie, je relatie. Wil je dit werk nog blijven doen? Wat voor zin heeft het leven zonder kinderen? Je wordt straks ook geen oma. Dit blijft je hele leven bij je! Hoe vind je zingeving? Wie zorgt er later voor jou? Hoe ga je om met de onophoudelijke stroom aan zwangerschapsaankondigingen, gender reveal party’s, babyshowers, kraamvisites, kinderverjaardagen, Sinterklaas, Kerst, gezamenlijke vakanties. Hoe zorg je in hemelsnaam dat je staande blijft? Hoe ziet jou “later als ik groot ben”  er nu uit? 

​

Wil jij weten hoe je om kan gaan met deze situatie? Tips van iemand die weet waar je het over hebt omdat zij dit zelf ook heeft meegemaakt en nu een gelukkig leven leidt?

Plan hier een GRATIS coachsessie in en krijg een persoonlijke tip waar je echt iets aan hebt! 

​

​